Kołatek domowy
Gatunek ten należy do rodziny kołatkowatych (Anobiidae). Pospolicie występuje w meblach, ikonach, snycerce, sprzętach domowych i narzędziach. Stanowi zmorę muzealników, zwłaszcza pracujących w muzeach typu skansenowskiego. Optymalna temperatura dla rozwoju larw to ok. 22°C. Uważany jest za gatunek wrażliwy na duże mrozy i z tego powodu zasadniczo występujący w budynkach. Żeby larwy mogły się rozwijać konieczna jest także wilgotność drewna przynajmniej na poziomie 15%, toteż gatunek ten często występuje masowo w piwnicach, kościołach, starych domach wiejskich itp. Niska wilgotność powietrza w pomieszczeniach, związana z ogrzewaniem centralnym, i związana z nim bardzo niska wilgotność drewna, ograniczają obecnie jego występowanie w mieszkaniach.
Zasiedla zarówno drewno licznych gatunków liściastych i iglastych. Niszczy strefę bielu u gatunków twardzielowych i odpowiadające mu głębokością obszary drewna u gatunków beztwardzielowych. Rozwijać się może w drewnie bardzo starym, nawet liczącym sobie 500 lat. Sposób przywabiania samic do drewna nie do końca jest dogłębnie wyjaśniony. Generacja kilkuletnia, nawet do 7-9 lat.
Kołatek domowy zdjęcia
Tekst autorstwa prof. dr hab. Adama Krajewskiego.